188 χρόνια από την «Ελληνική Ανεξαρτησία», 33 χρόνια από τη διορατική απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την αναγκαιότητα ενός σύγχρονου «Μουσείου της Ακρόπολης» στο συγκεκριμένο χώρο, του Μακρυγιάννη και 27 χρόνια από την πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη να συνδέσει το Μουσείο με την επιστροφή των Μαρμάρων στο φυσικό τους χώρο, η Κιβωτός που θα μεταφέρει στις μελλοντικές γενιές το βαρύ πολιτιστικό της φορτίο, εκπληρώθηκε. Απομένει η παράδοση του φορτίου από τους Βρετανούς. Μια παράδοση που δεν φαντάζει ανεκπλήρωτη πια αλλά όλο και περισσότερο πραγματοποιήσιμη και ρεαλιστική.Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ φανερό το πολιτιστικό έγκλημα του Λόρδου Έλγιν. Το μαρτυρεί η γυάλινη αίθουσα του Παρθενώνα με θέα την Ακρόπολη, όπου η φρίκη της πράξης του Έλγιν είναι οφθαλμοφανής και γίνεται προσωπική εμπειρία σε κάθε επισκέπτη της αίθουσας. Όταν αντικρίζεις τη ζωφόρο και βλέπεις το στήθος της Αθηνάς ως εκμαγείο μια και κάποιοι φρόντισαν να το αποσπάσουν βίαια και με κανιβαλική διάθεση και να το μεταφέρουν στο Βρετανικό Μουσείο.
Η δική μας γενιά έκανε το χρέος της απέναντι στην Ιστορία και στο μέλλον. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το αριστούργημα που εγκαινιάζεται σήμερα και το υποδεχόμαστε χωρίς μικροπρέπειες, κομματισμούς και τη συνήθη σε τέτοιες περιπτώσεις αναξιοπρέπεια για το ποιος φταίει και ποιος έκαμε τα πιο πολλά. Ας αφήσουμε το «αττικό φως» να νικήσει και ας γυρίσουμε την πλάτη στη μιζέρια, την ευτέλεια, την κακομοιριά και την γκρίνια.
Από σήμερα ο αγώνας για την επιστροφή των μαρμάρων έχει πολύ ισχυρότερα όπλα και επιχειρήματα. Με ισχυρότερο όλων το ίδιο το Μουσείο! Ας το χαρούμε!
ΠΗΓΗ: exastal