2 Μαΐ 2010

Α. Σαμαράς για τα νέα σκληρά μέτρα: " ομολογία ενός αληθινού Βατερλώ"

«Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε σήμερα ως “σωτηρία” της Ελλάδας, εκείνο που ως προχθές απέκλειε ως επιζήμιο και αχρείαστο: Επί πλέον δραστικά μέτρα περιστολής, πολύ χειρότερα από όσα ήδη πάρθηκαν και τα οποία ως προχθές κρίνονταν απολύτως “επαρκή”.

Βρισκόμαστε μπροστά στην ομολογία ενός αληθινού Βατερλώ προβλέψεων και πολιτικών της κυβέρνησης: Προέβλεψαν την φετινή ύφεση στο -0.3% και σήμερα παραδέχονται ότι η ύφεση θα είναι υπερδεκαπλάσια, θα φτάσει το -4%!

Μας διαβεβαίωναν ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης επαρκεί πλήρως, για φέτος. Τώρα ομολογούν ότι έχει ουσιαστικά αποτύχει και επιβάλουν νέα μέτρα πολύ πιο δραστικά, με νέες αυξήσεις εμμέσων φόρων και νέες περικοπές αμοιβών στο δημόσιο.

Ή μας έλεγαν ψέματα ως τώρα, ή έχουν χάσει προ πολλού τον έλεγχο. Είτε συμβαίνουν και τα δύο. Σε κάθε περίπτωση έχουν ξοδέψει κάθε απόθεμα αξιοπιστίας μέσα σε λίγους μήνες.

Σήμερα δίνουν πολύ μεγαλύτερη δόση από ένα “φάρμακο” που ήδη απέτυχε. Σήμερα κινδυνεύουμε περισσότερο από την υπερβολική δόση του «φάρμακου», παρά από την ίδια την “ασθένεια”.

-- Επί πλέον στα νέα μέτρα που ανακοινώνουν δεν υπάρχει αληθινός περιορισμός της Σπατάλης, υπάρχουν μόνο περιορισμοί μισθών κι αυξήσεις φόρων, μέσα σε μια αγορά που ασφυκτιά σε συνθήκες πρωτόγνωρης ύφεσης για τα ελληνικά δεδομένα.

-- Δεν υπάρχουν μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, υπάρχουν μέτρα μείωσης συντάξεων.

-- Δεν υπάρχει πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

-- Δεν υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα που θα τόνωναν τις αγορές, θα περιόριζαν τα λουκέτα, θα συγκρατούσαν την ανεργία.

- Δεν υπάρχει καν προοπτική αξιοποίησης της περιουσίας του δημοσίου.

Όλα, δηλαδή, εκείνα που θα επέτρεπαν στην Ελλάδα να αντιμετωπίσει σύντομα το πρόβλημα του υπερδανεισμού της με τις δικές της δυνάμεις, ώστε να βγει από τη «μέγγενη» το ταχύτερο.

Διαφώνησα με την πολιτική αυτή εξ αρχής. Επισήμανα ότι μας βάζει σε ένα φαύλο κύκλο όλο και μεγαλύτερης ύφεσης.

Διαφώνησα με την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όταν μπορούσε ακόμα να αποφευχθεί.

Σήμερα μοναδική μου έγνοια είναι η εφαρμογή πολιτικών που θα μας βγάλουν από αυτή τη μέγγενη μια ώρα αρχύτερα.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος της Ελπίδας. Απέναντι σε μια κυβέρνηση που δεν δέχθηκε κανένα διάλογο, ούτε καν υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πριν πάρει τις αποφάσεις της.

Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει για όλους τους Έλληνες αυτή η δραματική περιπέτεια. Ξέρω με ποιο τρόπο μπορεί να τελειώσει όσο γίνεται γρηγορότερα και λιγότερο οδυνηρά.

Και αποκλειστική μου προτεραιότητα είναι αυτό ακριβώς.

Το μπορούμε. Και θα το καταφέρουμε».