Με λύπη διαπιστώνουμε ότι ενώ δεχόμαστε μια «ιστορικού» χαρακτήρα επίθεση χωρίς όρια στα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα από την… προοδευτική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε απραξία, αφασία και πολλές φορές συνενοχή.
Η ΠΑΣΚ εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία στήριξης του πολιτικού της φορέα ξεπουλώντας τα πάντα.
Η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ, αναπτύσσει φοβικά σύνδρομα (πτώχευση, αποπομπή από τη ζώνη του ευρώ), προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει να είμαστε… ευτυχισμένοι:
1. Με την ονομαστική μείωση των αποδοχών μας μέσω της περικοπής του 10% των επιδομάτων.
2. Με το ότι θα παίρνουμε σύνταξη στα 65 με μειωμένες συντάξιμες αποδοχές.
3. Με τη φορολογική επιδρομή (μείωση αφορολογήτου, αλλαγή φορολογικών συντελεστών, έμμεσοι και άμεσοι φόροι) που θα μας γυρίσει πολλά χρόνια πίσω.
4. Με την αλλαγή του τρόπου πρόσληψης των εκπαιδευτικών, την κατάργηση της προϋπηρεσίας και τη διόγκωση της ελαστικής εργασίας.
5. Με τη μείωση 50% των μόνιμων διορισμών και 70% των αναπληρωτών.
6. Με τη σύνδεση μισθού – αξιολόγησης.
Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται με σενάριο την περικοπή του 14ου μισθού (δώρο Πάσχα και επίδομα άδειας), την άρση της μονιμότητας και την ένταξή μας στο Ι.Κ.Α.
Σ’ αυτή την πρωτοφανή επίθεση πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι ήρθε η ώρα να διαλέξουμε όχθη, αλλιώς θα θεωρηθούμε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι. Αγώνας χωρίς στόχο είναι ποτάμι χωρίς νερό!!!
Κι ο στόχος πρέπει να είναι συγκεκριμένος, διασφάλιση των κεκτημένων της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών.
Κι ο αγώνας πρέπει να είναι πολυεπίπεδος, συνεχής, καθολικός και αποτελεσματικός.
Κι αναρωτιέται κάποιος: πού κρύβονται αυτοί που πριν λίγους μήνες έκαναν σημαία τους το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;»; Δυστυχώς για τη χώρα μας αλλάξαμε και… βουλιάξαμε και βιώνουμε καθημερινά το Σοσιαλισμός ΚΑΙ… Βαρβαρότητα!!!
Η παράταξή μας, σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή, θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στη χάραξη μιας αγωνιστικής, διεκδικητικής πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι συνθήκες το επιβάλλουν, οι συνάδελφοί μας το απαιτούν. Σε λίγο καιρό, αν δεν αντιδράσουμε δυναμικά, «τίποτα δε θα είναι το ίδιο. Τίποτα δεν θα μείνει όρθιο.»
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ, ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Από τη ΔΑΚΕ
