Εκτός από την αυτοκριτική, δεν πετύχαμε μέσα σ’ αυτά τα 35 χρόνια να συμφωνήσουμε και για το dress code της δεξίωσης.
Πράγματα και θάματα είδαν τα ματάκια μας όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτοπροβολή, σουσουδισμός, πολύχρωμες τουαλέτες, παραγοντισμοί.
Είναι άξιος συγχαρητηρίων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που μας απάλλαξε από όλα τα παραπάνω, αλλάζοντας την ώρα και το ύφος της εκδήλωσης.
Αναρωτιέται, όμως, κανείς με τι μούτρα θα τον συναντήσουν σήμερα ...μερικοί μερικοί. Αυτοί που πάλι έβαλαν ανάποδα τους πόλους και υποστηρίζουν πως μπορούμε να διώχνουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να κάνουμε εκλογές και όχι να κάνουμε εκλογές για να αποκτήσουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Και επιτέλους, ο κ. Παπανδρέου πρέπει να μας απαντήσει:
Ας υποθέσουμε ότι γίνονται εκλογές και κερδίζει.
Θα έχει 180 βουλευτές; Σε καμία περίπτωση. Οπότε τι θα έχει επιτύχει;
Πρέπει από τώρα να μας πει, με ποιούς σκοπεύει να συνεργαστεί για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δεύτερη περίπτωση: Ας υποθέσουμε ότι στις εκλογές που θα προκαλέσει, ο κ. Παπανδρέου δεν επιτυγχάνει αυτοδυναμία.
Τι θα έχει επιτύχει και πάλι; Και σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει από τώρα να μας πει με ποιους θα συνεργαστεί για την εκλογή Προέδρου και το σχηματισμό κυβέρνησης.
Τρίτη περίπτωση: Ας υποθέσουμε ότι χάνει τις εκλογές.
Τι, κατά τη γνώμη του, θα γίνει σ’ αυτήν την περίπτωση;
Οι απαντήσεις δεν είναι δύσκολες για όλους τους εχέφρονες, που πραγματικά σκέπτονται το συμφέρον της πατρίδας.
Στην πρώτη περίπτωση, είτε θα συνεργαστεί με κάποιους για την εκλογή Προέδρου, είτε θα ξαναπάμε σε εκλογές – με όλες τις συνέπειες για τη χώρα, ενδεχομένως και γι’ αυτόν που προκάλεσε την ανωμαλία.
Στη δεύτερη και στην τρίτη περίπτωση, πάντως, είναι βέβαιο ότι ο κ. Παπανδρέου θα πάει σπίτι του…
Αναδημοσίευση από: gianniotis.gr