Μία απόπειρα αυτοκτονίας αποτελεί προσωπική και μάλιστα λίαν ευαίσθητη υπόθεση, εκτός και αν αφορά κάποιον άνθρωπο που κατέχει καίρια θέση μέσα στη λειτουργία της κυβέρνησης και του κράτους. Αυτό, δεν το λέμε εμείς, αλλά μας το δίδαξε το ΠαΣοΚ, με την περίπτωση του παρ’ ολίγο αυτόχειρα τέως γενικού γραμματέα Πολιτισμού, κου. Χρήστου Ζαχόπουλου.Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι διαφωνούμε με τη λογική που μόλις αναφέραμε, μας προξενεί εντύπωση το γεγονός οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί που στηρίζουν το κυβερνόν κόμμα επέλεξαν αρχικά και κατάφεραν τελικά να υποβιβάσουν την είδηση της πτώσης συμβούλου του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κου. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη από τον 7ο όροφο του κτηρίου της οδού Κατεχάκη. Ενός συμβούλου, ο οποίος τυγχάνει να είναι και γιος ανώτατου δικαστικού παράγοντα.
Είναι προφανές ότι όχι απλά εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αντιμετώπιση τέτοιου είδους υποθέσεων, αλλά ότι περιστοιχιζόμαστε ήδη από μία αλυσίδα λογοκρισίας και ελέγχου, η οποία ολοένα και σφίγγει. Ο κος. Ζαχόπουλος κατηγορήθηκε για ένα σωρό οικονομικά και διοικητικά σκάνδαλα (τα οποία εξέπεσαν στη συνέχεια ως κενά ουσίας και περιεχομένου) πριν προλάβει καν να διακομιστεί στα Επείγοντα, ενώ στην περίπτωση του Πασοκικού συμβούλου, πρυτάνευσε από την πρώτη στιγμή η λογική της απόπειρας αυτοκτονίας για ψυχολογικούς λόγους. Αλλά και πάλι, με βάση την προσέγγιση ΠαΣοΚ, όχι τη δική μας, δεν συνιστά πολιτικό ζήτημα να παρουσιάζει μία διαταραγμένη ψυχικά προσωπικότητα, ο σύμβουλος ενός υπουργού και μάλιστα ενός τόσο ευαίσθητου υπουργείου σαν εκείνου της Προστασίας του Πολίτη;
Άραγε θα μας δώσει κανείς απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα;
ΠΗΓΗ: POLEATICS
